iv align="justify"> - (derma) omotač tela koji je u neposrednom dodiru sa spoljašnjom sredinom. Kod beskičmenjaka i nižih hordata (plaštaši, amfioksus) koža je jednoslojna, dok je kod kičmanjaka izgrađena od više slojeva.

Osnovne uloge kože su:

• zaštitna (štiti telo od mehaničkih povreda, patogenih organizama (koža je nepropustljiva za viruse i bakterije kad je neoštećena), od UV Sunčevih zraka)
• održavanje stalnog sastava unutrašnje telesne sredine (homeostaza) tako što kod kopnenih sprečava gubitak vode i soli, a kod vodenih kičmenjaka preveliki ulazak vode u telo;
• učestvuje u razmeni materija (razmena gasova, što je od posebnog značaja za disanje vodenih organizama);
• učestvuje u procesima ekskrecije (izlučivanja) koji se vrše kožnim žlezdama;
• primanje spoljašnjih nadražaja pomoću brojnih čulnih organa koji su u njoj smešteni;
• učestvuje u termoregulaciji kod homeotermnih organizama (imaju stalnu telesnu temperaturu i pripadaju im ptice i sisari) tako što reguliše odavanje toplote iz tela (znojenje).

Građa kože:

Koža kičmenjaka sastoji se iz dva dela:

• spoljašnji deo čini pokožica (epidermis);
• unutrašnji je krzno (dermis). Ova dva dela razlikuju se po građi, funkciji i poreklu.